[vc_row][vc_column][vc_column_text]100-års-skulpturen
100 jaar Osted Fri- og Efterskole

 In 2010 werd in Workum (Friesland) een bijzonder verzetsmonument onthuld: In de realisatie van haar ontwerp heeft Ruth Vulto Gaube ruim 250 kinderen van de drie Workumer basisscholen actief betrokken. Met hamer en beitel en telkens in groepjes van twee, werkten de kinderen samen met de beeldhouwster drie grote steenblokken uit tot een voltooid monument. Zo ontstonden door een collectieve inspanning vanuit vierkante blokken de beelden die samen het Verzetsmonument vormen. Het monument werd bovendien door de scholen geadopteerd. Het wordt door hen onderhouden, en speelt ieder jaar een centrale rol in de 4 mei herdenking. Hiermee is het monument een prachtig voorbeeld van participatiekunst, gemaakt door de mensen voor wie zij bedoeld is.

Het project heeft ook internationale belangstelling gewekt. Het idee van een beeld dat door een gemeenschap samen met de kunstenaar gemaakt wordt en daardoor diepe interesse en betrokkenheid creëert, kwam ook een Deense school ten gehore. De Osted Fri- og Efterskole in de buurt van Kopenhagen vond het concept perfect aansluiten op hun visie op gemeenschap en onderwijs. Zij vroegen Vulto Gaube om ter gelegenheid van hun 100-jarig bestaan een monument te maken waaraan alle leerlingen, leerkrachten en andere werknemers mee zouden werken: een beeld van hen allemaal.

Vulto Gaube ontwierp voor hen de vorm van een gestileerde knop als zinbeeld van de leerling op school die het hele potentieel van de volwassene al in zich draagt.

Ruth Vulto Gaube:
“De knop is een symbool van groei en de belofte van een enorm potentieel. De natuur omsluit de verborgen krachten, koestert en voedt hen om hen tijd en ruimte te geven zich te ontwikkelen. De voeding, zorg en bescherming van de natuur betekenen zorgeloze vrijheid voor de jonge spruit, zodat deze zich op zijn belangrijkste taak kan concentreren: het groeien en zich ontwikkelen, nieuwe mogelijkheden in het leven genererend.

 Het monument heeft de vorm van een knop die al een beetje geopend is en de belofte van het nieuwe laat zien.

 Daarnaast creëert de opening de mogelijkheid voor dialoog. De vorm is niet meer gesloten voor invloeden van buitenaf, maar toont ons al een deel van zijn eigen unieke karakter.

 Naar mijn mening zou de relatie tussen school / samenleving en kind net zo moeten zijn als de relatie tussen plant en de knop. Wij, als volwassen omgeving, moeten het potentieel van het kind voeden en koesteren, zoals de natuur dit doet met de jonge spruit in de kiem. Zo geven wij het kind het vertrouwen en de ruimte om te groeien, en zal het zich op een dag ontvouwen als een bloesem, met een bewustzijn van zijn eigen unieke kwaliteiten die het zal gebruiken om de wereld te vernieuwen en in leven te houden.
Het individu kan niet overleven zonder het geheel, en het geheel kan niet overleven zonder het individu.”

Ruim 200 mensen werkten in mei en juni 2017 mee aan dit beeld. Het enthousiasme en de betrokkenheid waren groot. Zoals gepland werkten niet alleen alle leerlingen (6 t/m 16 jaar) van de school mee, maar ook leraren, schoonmaakpersoneel, ouders en grootouders. Zij hebben met hamer en beitel de vorm uit het Indiase zandsteen gehouwen. In groepen van drie werkten zij samen met de beeldhouwster. “Hard werken” vonden sommigen, anderen wilden gewoon niet stoppen. Wat hen nu allemaal verbindt is de ervaring en de trots om samen een monument te hebben gemaakt, een monument ter ere van de 100ste verjaardag van hun school.

 .       .       .      

              .   .     .     .       .   

 

 [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]